Als wij een congres organiseren, dan….

Als lid van de Orde van Organisatieadviseurs (www.ooa.nl) werd ons (4 collega’s van rond de 30) gevraagd om de jaarlijkse Dag van de Orde te organiseren op 29 oktober jl. Wij wilden geen standaard congres. Wij wilden het eens op een andere manier doen. Geen powerpoints, geen sprekers, geen kaartjes uitwisselen om het kaartjes uitwisselen. Wij wilden een dag organiseren waarin echt contact en diepgang centraal stond: #ongewoongoedegesprekken dus! Een dag waarop iedere deelnemer zelf de ruimte heeft om zelf zijn eigen dag vorm te geven, met zijn eigen vragen, behoeftes en dilemma’s. Zoals dat ook bij een festival als Lowlands kan. Hoe het is gegaan? Check deze video! #ongewoongoedegesprekken!

Op het snijvlak van bedrijfsleven en overheid…

gezondheid‘Doing good, is good for business’, aldus Richard Branson. Hoe zou de wereld eruit zien als bedrijven en overheid samen optrekken om het overgewicht onder jongeren aan te pakken. We hebben meer gezonde kinderen, de levensmiddelenproducenten verkopen meer gezonde producten, de zorgverzekeraars hebben gezondere cliënten en onze gezamenlijke kosten van de gezondheidszorg gaan omlaag. Iedereen winst!

Ken je zelf en ken je vijand (Sun Tzu)

sun tzu

Sun Tzu zegt in The art of war (vechten zonder strijd):
Wie de vijand kent en zichzelf zal in honderd veldslagen niet in gevaar zijn;
Wie de vijand niet kent maar zichzelf wel, zal soms winnen en soms verliezen;
Wie de vijand niet kent en zichzelf niet, zal iedere slag in gevaar zijn.

De ideale baan!

need-good-enjoy

Ik las in Haarlem een kaartje in een leuk Aziatisch winkeltje. Er stond op “als je doet wat je leuk vindt, hoef je nooit te werken!” Het sluit aan op de aflevering van Tegenlicht gisteravond over “de kapitale kracht van geluk”. Waarin Semler een pleidooi doet voor een andere manier van werken. Meer autonomie, meer eigen verantwoordelijkheid en veel vrijheid. Verbazingwekkend hoe ons huidige systeem en manier van werken ervoor zorgt dat veel mensen het toch maar moeilijk vinden met veel vrijheid én veel verantwoordelijkheid om te gaan.

Ledenwerver van een lokale, duurzame energiecoöperatie LochemEnergie

Avond van de Energie Lochem
September 2012 werd ik gevraagd om LochemEnergie te helpen om meer leden en klanten te verbinden aan de energiecoöperatie. LochemEnergie is een coöperatie die beoogt binnen 10 jaar voor 10.000 huishoudens en bedrijven in Lochem duurzame energie binnen de gemeentegrenzen op te wekken. Door lid te worden van de vereniging kunnen individuele burgers en bedrijven zeer eenvoudig hun groene stroom en energie uit hun eigen achtertuin gaan betrekken. De winst van de coöperatie gaat naar de eigen leden en blijft in de eigen gemeenschap.

Ik was nog maar net aan de slag als ledenwerver of de energieleverancier van LochemEnergie, Trainel, ging failliet. Het leverde een hoop vragen en ongerustheid op bij de 100 klanten. Door de grote betrokkenheid van de klanten bij LochemEnergie, kreeg de coöperatie de tijd om een nieuwe energieleverancier te zoeken (Eneco). Door tijdens deze zoektocht de bestaande klanten eerlijk en tijdig te informeren, te betrekken en bij te staan bij de administratieve afhandeling van het faillissement, waren binnen een maand alle 100 klanten opnieuw op ‘ons’ net aangesloten.

Omdat ik geboren en getogen ben in Laren (Gld) en daardoor de Lochemers goed ken, vroeg het bestuur van LochemEnergie mij of ik een slinger kon geven aan de leden- en klantenwerving. Mijn missie: van mooie plannen naar actie! Ik stond aan de wieg van de ‘Avonden van de Energie’: interactieve bijeenkomsten over duurzame energie in de verschillende dorpskernen. Ik stond met een informatiestand op braderieën en grote dorpsbijeenkomsten, betrok verenigingen en scholen actief bij de coöperatie en gebruikte social media als platform om inwoners te bereiken. Uiteenlopende acties met een verschillend effect, waardoor ik weet wat werkt, maar zeker ook wat niet werkt. Ondanks mijn acties nam het aantal leden en klanten niet exponentieel toe. Net als veel lokale energiecoöperaties moet LochemEnergie het hebben van geduld en de lange adem. Wat wel werkt? Persoonlijk contact, gebruik makend van het krachtige verenigingsleven, drijvend op haar vrijwilligers, in iedere dorpskern een sterke ambassadeur.

Toch is het mooi om te zien, dat daar waar de grote energiereuzen de grootst mogelijk moeite hebben om klanten te binden, daar groeit LochemEnergie gestaag door met duurzame, lokale klantrelaties!

Voor mezelf beginnen (2)

foto-10Het was eind september van het vorige jaar dat ik op de borrel van de bijeenkomst van mijn zakelijke netwerk WeetWatWerkt besloot om voor mijzelf te beginnen. Na 7 mooie jaren bij Groen & Heesen was het tijd om een nieuwe weg in te slaan. Ik zal in deze blog ‘Voor mezelf beginnen’ periodiek vertellen over mijn ervaringen en ontdekkingen bij het opzetten van mijn eigen bedrijf: Theo Hermsen Organisatieadvies.

Mijn eerste blog ging over de aanloop naar mijn beslissing en mijn eerste ervaringen. De afgelopen weken stond het teken van netwerken. Bijpraten met oude bekenden, maar ook nieuwe contacten leggen..

Sinds 1 februari ben ik begonnen om de inhoudelijke aansturing te doen voor Vitesse Betrokken, de maatschappelijke stichting van de BV Vitesse. Namens Vitesse Betrokken was ik 24 januari jl. aanwezig op een Expertisedag van de KNVB in de Galgenwaard in Utrecht. Daar was ik om te praten over het maatschappelijke verantwoord ondernemen in tijden van bezuiniging en hoopte ik wat nieuwe contacten in de voetbalwereld te leggen.

Ik ging naar twee workshops van Meer dan Voetbal. Een stichting die de maatschappelijke activiteiten van betaald voetbalorganisaties stimuleert en onder de aandacht brengt. Tijdens de workshop kom ik aan de praat met de directeur van Meer dan Voetbal over hoe betaald voetbalorganisaties (BVO’s) en de gemeenten meer van elkaar zouden kunnen profiteren. Mijn ervaring is dat het twee werelden zijn die heel anders georganiseerd zijn. Dat kan soms schuren, maar is ook heel veel mogelijk als beide partijen elkaars toegevoegde waarde zien en intensief samenwerken.

Nadat ik de eerste contacten had gelegd op deze dag, regelde ik een afspraak met de directeur van Meer dan Voetbal. 7 maart om 14.00 uur tegenover het KNVB Sportcentrum in de Zeister bossen. Aangezien ik geen auto heb, bekeek ik zoals altijd de avond van tevoren hoe ik daar met het openbaar vervoer zou kunnen komen. Helaas bleek de bus één keer per uur te rijden en om 13.09 of 14.09 aan te komen. Veel te vroeg of veel te laat. Ik kwam tot de ingenieuze oplossing: ik pak de fiets. Het is 17 kilometer, dat moet kunnen. Dan kan ik mijn volgende afspraak om 17.00 uur in Amsterdam nog met gemak halen.

Ik fiets in mijn nette pak naar Zeist en kom netjes op tijd aan bij het Hotel Restaurant Oud London, wat ligt 100 meter van KNVB Sportcentrum. Mooi op tijd, dus kan ik, onder het genot van kopje koffie, me voorbereiden op het gesprek. Ik heb nou niet bepaald een nieuwe fiets, dus ik stel mezelf de vraag: wat doe ik ermee? Fiets ik ernaar toe of zal ik de fiets bij Oud London achterlaten? Ik besluit het laatste te doen. Goede keus, want er staan allemaal mooie auto’s op de parkeerplaats. Daar had mijn fiets wat schril bij afgestoken.

Na een goed gesprek met de directeur van Meer dan Voetbal loop ik terug naar Oud London. Het regent. Oef, wat doe ik nu? Ik ga nog even een kopje koffie scoren. Dan kan ik nog even rustig het gesprek in laten dalen en op de buienradar kijken, wanneer ik het beste terug kan fietsen. Maar helaas geen goed nieuws. Het blijft de komende uren regenen…

Omdat ik om 17.00 uur in Amsterdam moet zijn, besluit ik terug te fietsen. Optimist als ik ben, heb ik natuurlijk mijn regenkleding thuis laten liggen. Ik fiets terug en het blijft regenen. Allerlei gedachtes schieten door mijn hoofd: ‘Zal ik mijn fiets hier achterlaten?’ ‘Mooi dat voor mezelf beginnen!’ ‘Het leven van snelle, flitsende consultant in een notendop.’ ‘Waarom heb ik geen auto?’ Maar ook: ‘Hoe kom ik een beetje droog aan bij mijn volgende afspraak?’

Halverwege kom ik de Uithof op fietsen en mijn gevoel zegt dat er in de Universiteitbibliotheek vast een WC te vinden is met flink wat toiletpapier. Een mooie plek om mijn natte pantalon, jas en haren wat af te drogen. Als een verzopen kat loop ik de Universiteitsbibliotheek binnen vol met groepjes studenten. Op naar het toilet. Daar dep ik mezelf een beetje droog. Maar ik moet nog door naar Station Utrecht Centraal, dus ik besluit een voorraadje toiletpapier in de binnenzak van mijn jas te stoppen, zodat ik mezelf op het station nog een beetje kan fatsoeneren.

Ik fiets verder, de regen houdt aan en ik word wederom kleddernat. Bij het viaduct van Utrecht Centraal aangekomen, parkeer ik mijn fiets. Uit de binnenzak van mijn jas haal ik wat toiletpapier en maak mezelf droog. Ik fatsoeneer mezelf en haast mezelf naar de trein. Op naar mijn afspraak in Amsterdam in een gelukkig droge en warme trein.

Voor mezelf beginnen (1)

brief afbeelding Eind september 2011 besloot ik tijdens de borrel van een bijeenkomst van mijn zakelijke netwerk WeetWatWerkt om voor mijzelf te beginnen. Na zeven mooie jaren bij Groen & Heesen was het tijd om een nieuwe weg in te slaan. In deze blog vertel ik mijn verhaal, mijn ervaringen en mijn ontdekkingen bij het opzetten en draaien van mijn eigen bedrijf: Theo Hermsen Organisatieadvies.

De eerste maand zit er al weer op. Een terugblik…

De KvK
Op een natte maandag morgen in december meld ik mij bij de Kamer van Koophandel in Utrecht. Een officieel en spannend moment, de eerste stap naar mijn ondernemerschap. Vol verwachting trek ik een nummertje, neem plaats in de open wachtruimte en wacht… Nadat mijn nummer op het scherm is verschenen, begeef ik mij naar de spreekkamer, waar ik warm word verwelkomd door een consulent. Hij dreunt een lijst met dingen op waar ik als startend ondernemer aan moet denken, maakt een kopie van mijn paspoort, laat mij iets tekenen en… ik sta, een illusie armer, weer buiten.

50 likes
Ik kom thuis en schrijf op Facebook, Twitter en Linkedin: ‘Zo net het KVK en BTW nummer voor Theo Hermsen Organisatie-advies binnengekomen! #wekunnenbeginnen’. Nadat ik dit heugelijk moment heb gedeeld met vrienden, familie en collega’s stromen de leuke reacties binnen. Met als klap op de vuurpijl 50 ‘likes’ op Facebook. Misschien dat dit de mijlpaal was waar ik naar zocht?

The launching customer
Een logo, website en visitekaartjes met bijpassend briefpapier en een rekeningnummer op naam van de zaak. Klaar om rekeningen te schrijven en versturen. Daarvoor heb je natuurlijk wel een opdracht nodig. Nu had ik enkele lopende en oud-opdrachtgevers meegenomen vanuit Groen&Heesen, maar die eerste echte klant, dat maakt een startend bedrijf tot een draaiende onderneming. Een vliegende start diende zich snel aan: een jaar lang Vitesse Betrokken inhoudelijk aansturen. Inmiddels is de eerste rekening de deur uit en dienen de volgende opdrachten zich aan. Vol overtuiging kan ik zeggen: ik ben zelfstandig ondernemer!

Mentale aandeelhouders
Nu de eerste weken erop zitten, merk ik dat een eenmanszaak niet betekent dat je er alleen voor staat. Met een groot aantal mensen heb ik mooie, leerzame en inspirerende gesprekken of bieden ze mij hun hulp aan. Juist nu ik de stap heb genomen voor mijzelf te beginnen, zijn zij meer dan ooit een steun en toeverlaat. Zij geven mij een goed gevoel, zekerheid en vertrouwen in mijzelf en de toekomst!